O terapii młodzieży

Jeśli twój nastolatek:

• widzi, że odczuwane emocje jak smutek, złość, lęk są trudne do wytrzymania i negatywnie wpływają na jego życie,
• zastanawia się nad sobą – swoimi celami, potrzebami, relacjami z rodziną i rówieśnikami, poczuciem własnej wartości,
• odczuwa niepokój, czy to, co przeżywa jest typowe,
• martwi się, czy jego sposoby rozwiązywanie problemów są dobre dla niego,
• potrzebuje rozmowy z osobą dorosłą spoza szkoły i rodziny

to warto, aby skorzystał z pomocy psychoterapeuty. Jednakże najpierw zapraszam Ciebie – rodzica lub opiekuna – na wstępne konsultacje. Dotyczą one rozwoju dziecka, bieżących trudności i ważnych wydarzeń z życia rodziny. Będę pytać o  dotychczasowe leczenie oraz Twoje obserwacje jako rodzica.

Dopiero po rozpoznaniu sytuacji mogę zaproponować spotkania terapeutyczne dla Twojego dziecka. Psychoterapia prowadzona jest za zgodą rodziców i dziecka.

W czasie pierwszych konsultacji – 1 do 3 spotkań – głównie obserwuję i nawiązuję relację z dzieckiem, żeby poznać jego potrzeby i gotowość do skorzystania z terapii.

Dziecko może być na początku onieśmielone, przestraszone ale też zaciekawione tym, na czym polegają spotkania. Zdarza się, że kilka spotkań i rozmowa jest wystarczającym wsparciem dla dziecka. Przeważnie terapia trwa jednak co najmniej kilka miesięcy.

Sesje terapeutyczne dla dzieci odbywają się raz lub dwa razy w tygodniu.

Pojedyncza sesja trwa 50 minut.

 

 

Sytuacje, które najczęściej kwalifikują dziecko do psychoterapii:

• trudności w rozwoju,
• trudne nawiązywanie relacji z rówieśnikami, gdy dziecko reaguje wobec nich agresją, wycofuje się z kontaktu lub wchodzi w rolę ofiary przemocy rówieśniczej,
• silny lęk lub smutek,
• problemy z jedzeniem lub snem,
• rezygnacja z aktywności, które sprawiały dziecku przyjemność,
• zmiany, z którymi dziecko sobie nie radzi, np. choruje lub umiera bliska osoba, rodzice rozstają się, ma poważny wypadek lub ma za sobą różne trudne doświadczenia,
• zachowania autoagresywne, myśli rezygnacyjne lub samobójcze.